Als lichaamsgerichte (relatie)therapie

Waar komt het vandaan?

De Havening-technieken zijn ontwikkeld door Dr. Ronald Ruden en zijn tweelingbroer Dr. Steven Ruden. Ze hebben hun werk gebaseerd op uitgebreid neurobiologisch onderzoek, met een specifieke focus op hoe traumatische herinneringen in de hersenen worden gecodeerd. Door te begrijpen hoe deze herinneringen worden opgeslagen, hebben de Ruden broers een methode ontwikkeld om deze herinneringen te 'decoderen' en hun impact te verminderen.

Hoe werkt het?

Het proces van Havening maakt gebruik van aanraking, meestal in de vorm van zachte strelingen op de armen, gezicht en handpalmen. Een kernconcept binnen de Havening-technieken is het depotentialiseren van het brein. Maar wat betekent dit precies? Om dat te beantwoorden doen we heel even een uitstapje naar de neurowetenschappen en AMPA-receptoren.

In de wereld van neurowetenschappen en traumaverwerking zijn AMPA-receptoren een essentieel onderdeel van het verhaal. Deze receptoren spelen een centrale rol in de plasticiteit van het brein, met name hoe snel en efficiënt zenuwcellen signalen aan elkaar kunnen doorgeven. Deze vorm van plasticiteit staat bekend als synaptische plasticiteit en is cruciaal voor leren en geheugen. AMPA-receptoren zijn wijdverspreid in verschillende delen van het brein, waaronder de hippocampus, cerebrale cortex, cerebellum en amygdala. Elk van deze gebieden speelt een unieke rol in cognitieve en emotionele functies, en de aanwezigheid van AMPA-receptoren in deze gebieden benadrukt hun belang voor leren, geheugen, emotie en meer.

Wanneer we een traumatische ervaring ondergaan, wordt de respons van ons brein 'versterkt' door het verhogen van het aantal AMPA-receptoren in de synapsen. Dit betekent dat, wanneer we worden geconfronteerd met triggers die gerelateerd zijn aan het trauma, onze hersenen heel snel en sterk reageren, vaak resulterend in ongewenste emotionele reacties of flashbacks.

Havening grijpt direct in op dit mechanisme. Door gebruik te maken van zachte, ritmische aanraking, wordt een reeks chemische reacties in de hersenen op gang gebracht. De specifieke aanrakingstechnieken activeren een golf van neurologische gebeurtenissen die leidt tot het verwijderen van AMPA-receptoren uit de synapsen. Dit proces staat bekend als "depotentialisatie". Het resultaat van depotentialisatie is dat de traumagerelateerde herinneringen hun emotionele 'lading' verliezen. Met andere woorden, het brein reageert niet langer met dezelfde intensiteit op de traumagerelateerde trigger. Het is alsof je een lichtschakelaar 'uit' zet. De lamp (of de herinnering) is er nog steeds, maar het licht (of de emotionele lading) is gedoofd omdat de energie niet meer stroomt.

Depotentialisatie is dan ook een belangrijk begrip uit de neurologie achter trauma en herstel en benadrukt nog maar eens hoe geavanceerd en doelgericht de Havening-techniek is. Hoewel het eenvoudig kan lijken, is de wetenschap erachter zowel diepgaand als veelbelovend voor diegenen die op zoek zijn naar genezing van emotionele kwetsuren.

Waarom is het belangrijk om met een practitioner te werken?

Hoewel de principes achter Havening eenvoudig lijken, laat voorgaande uitleg zien dat er heel wat complexiteit achter schuil gaat. Daarnaast is het belangrijk om te onthouden dat het werken met traumatische herinneringen complex en delicaat is. Een getrainde Havening-practitioner begrijpt niet alleen de techniek zelf, maar is ook getraind in het navigeren door de emotionele en psychologische uitdagingen die kunnen ontstaan. Werken met een practitioner biedt een veilige en ondersteunende omgeving waarin cliënten kunnen verkennen en werken aan hun herinneringen. Zonder deze begeleiding kan het zelfstandig toepassen van Havening contraproductief zijn en zelfs leiden tot een verergering van de symptomen.

Een praktisch voorbeeld in het kader van relaties

Stel je voor, een cliënt genaamd Lisa komt binnen voor een sessie. Ze heeft een paar maanden geleden een punt gezet achter een onveilige en soms met geweld gepaard gaande relatie en is na de vechtscheiding doodsbang haar ex-man weer tegen te komen. Elke keer als ze in een omgeving komt waar ze hem kan tegenkomen voelt ze een overweldigende angst. Het gevolg is dat ze steeds minder vaak op stap gaat waardoor haar wereld steeds kleiner dreigt te worden.

Het begin van de sessie met Lisa gaat over haar ervaring met haar ex-man. Ik vraag haar de gebeurtenis in detail te beschrijven. Terwijl ze spreekt, moedig ik haar aan te focussen op haar fysieke sensaties. Wanneer ze de piek van haar angst bereikt, begin ik met de Havening-aanraking, zachtjes Lisa's armen en handpalmen aaiend. Na enkele minuten van deze aanraking, begint Lisa's ademhaling te vertragen en haar lichaam te ontspannen. Ze beschrijft een gevoel van afstand van de gebeurtenis die haar zo angstig maakt, alsof het een oude herinnering is. Aan het einde van de sessie merkt Lisa dat haar angst aanzienlijk is verminderd. Havening heeft haar meteen al een tastbaar pad naar het ontkoppelen van haar angst geboden en ze voelt veel minder weerstand bij de gedachte dat ze haar ex-man kan tegenkomen. Na de 2e sessie was het zelfs zo dat ze er helemaal geen gevoel meer bij had en niet meer wist waarom ze er zo vast van kwam te zitten.

Tot slot

In een wereld die steeds meer openstaat voor een combinatie van “klassieke” gesprekstherapie en lichaamsgerichte (neurobiologiche) therapie, biedt Havening Touch® een intrigerende en effectieve benadering voor het aanpakken van traumatische herinneringen. Hoewel het geen volledige vervanging is voor andere therapeutische technieken, is het een waardevol gereedschap gebleken in de toolkit van onze praktijk. We hebben in ieder geval veel mensen geholpen hun pijnlijke ervaringen te overwinnen!