De oprichters van The Lab of Love zijn Jeroen Hoekman en Frances Ruijter. Behalve de verfrissende kijk die zij delen op het gebied van relaties, ontdekten zij veel overeenkomsten in hun werk die uiteindelijk hebben geresulteerd in The Lab of Love. Ze hebben beiden hun sporen verdiend bij de overheid en in het bedrijfsleven: Jeroen als coach en adviseur, Frances als coach, mediator en trainer. Daarnaast hebben ze meer dan vijftien jaar ervaring met het coachen van privé personen m.b.t. werk- en relatievraagstukken.

Het is juist vanuit de zakelijke ervaring dat ze meenden iets toe te kunnen voegen aan de begeleiding van relaties. Ze vroegen zich af waarom je, zo gauw het gaat over een privé relatievraagstuk, in therapie zou moeten. In hun werk deden ze immers niets anders dan mensen bewust maken van hun kwaliteiten en hun vaardigheden en inzichten bijbrengen. Door een verandering van functie, door een verandering in de organisatie, maar ook als mensen lang op één plek zitten, is het belangrijk om gemotiveerd te zijn zodat ze goed om kunnen gaan met die veranderingen. Het is volstrekt normaal om je een spiegel voor te laten houden, diepere lagen in jezelf aan te boren en nieuwe en andere kwaliteiten en competenties te oefenen en te trainen. En, dachten zij, geldt dit niet hetzelfde voor privé relaties? Waren er door een verandering in de omstandigheden thuis, de omgeving en door lang samenleven met een partner niet weer nieuwe inzichten nodig en vaardigheden nodig om daar goed mee om te kunnen gaan? Het was niet alleen een gedachte. De ervaring die ze via hun werk als coach op het gebied van relatievraagstukken opdeden, bevestigde hen daarin. En leerde ze ook iets anders: dat relaties verbeterden omdat een van de twee gecoacht werd. Door aan de slag te gaan met persoonlijke ontwikkeling, worden vruchten afgeworpen die de relatie ten goede komen.

Jeroen en Frances menen dat je in je eentje je relatie kunt verbeteren. Soms wilde de partner van iemand op eigen verzoek erbij betrokken worden en waren er een aantal sessies, met de ander apart of samen. Soms verwezen zij de partner aan elkaar door. Wat er ook gebeurde, alleen, of tijdelijk samen, of beide alleen, altijd bleek dat een paar gesprekken voldoende waren om weer geïnspireerd samen verder te kunnen. Ook hielden zij er eenzelfde persoonlijke benadering op na: relaties staan niet centraal, maar twee mensen met unieke en specifieke eigenschappen, drijfveren en behoeften. Het gaat dus niet over het verhaal “tussen” partners maar over het verhaal “in” hen. Te vaak krijgen mensen algemene tips en handvaten over het proces waarvan later blijkt dat ze geen hout snijden voor de personen zelf. De samenwerking heeft geresulteerd in een aantal nieuwe methoden op het gebied van relatieverbetering. Het gaat om een aantal praktische vaardigheden maar ook om een stuk theorie over relaties. De relatietesten die samen de Lovescan vormen zijn een vertaling van deze theorie en praktijk naar de persoon zelf.