De codependentie val

Foto:  Element5 Digital, bewerkt

Mensen met codependency kunnen moeilijk afstand nemen van iemand die al bewezen heeft dat hij of zij geen goede partner is. Ook al horen zij de alarmbellen wel afgaan en vertellen zij zelf over de rode vlaggen die zij zien, toch houden zij vast aan deze persoon. Zij weten dan ergens wel dat ze afstand moeten nemen, maar doen dit toch niet. 

Wat je dan vaak ziet gebeuren is dat iemand dan allerlei excuses voor de ander en voor zichzelf  gaan bedenken waarom het toch allemaal niet zo zwart-wit is. Het negatieve gevoel over de persoon of situatie wordt zo verstopt onder een laag van gedachten en gevoelens die het onmogelijk maken om de oorspronkelijke prikkel zuiver te blijven voelen. 

Een voorbeeld: iemand voelt boosheid opkomen omdat hij zich onjuist bejegend voelt, maar gaat dit gevoel vermijden door het als het ware te verstoppen onder een deken van redenen waarom het gedrag van de ander niet en tegelijkertijd misschien ook wel oké is: ‘Behandelt hij mij hier nu goed of slecht? Heeft hij gelijk en is het toch mijn schuld? Ik had het ook wel anders kunnen doen, maar het was toch zijn verantwoordelijkheid want dat hadden we duidelijk afgesproken? Dan kan hij mij er toch niet de schuld van geven? Dat is toch niet eerlijk? Moet ik hier nu wat van zeggen of ben ik dan een zeikerd en moet ik dit gewoon van hem accepteren? Maar ...’ 

Dit soort gedachten kunnen eindeloos doorgaan. De twijfel regeert en de oorspronkelijke emotie wordt vervangen door een gevoel van onrust. Men zit met de handen in het haar. Ik noem dit de 'codependentie val' omdat mensen hier steeds opnieuw invallen en er moeilijk weer uit kunnen komen. Ook als je ze probeert te helpen, komt er steeds wel weer een 'Ja, maar ...'

Iemand die dit doet is zich hier meestal helemaal niet bewust van, het is een gewoonte voor hem of haar. En het is natuurlijk ook goed om een situatie van meerdere kanten te bekijken, maar mensen met codependency kunnen hierin flink doorslaan. Zo erg dat zelfs ernstige mishandeling kan worden goedgepraat. Deze gewoonte kan al zijn ontstaan tijdens de jeugd waarin het kind de slechte daden van een ouder wel goed moest praten om voor zichzelf het beeld van zijn 'goede ouder' in stand te houden. Omdat er ook niemand was die het voor hem opnam, heeft hij niet goed geleerd wat 'goed' en 'fout' is, waardoor hij dit niet meer zuiver kan voelen. 

Deze gewoonte kan pas doorbroken worden als iemand zich hier bewust van wordt. Dan kan iemand leren hoe het wel zou moeten: als je een emotionele prikkel krijgt - je partner is bv boos op je omdat een afspraak misgelopen - laat je de prikkel binnenkomen, luister je naar het gevoel van onrecht dat je erbij voelt, je denkt even over de situatie na en reageert vervolgens met: "Ik vind het niet leuk dat je mij er de schuld van geeft dat het gisteren is misgelopen. Volgens mij hadden we afgesproken dat …“

Als het niet mogelijk is in de relatie om je op deze manier te uiten en de communicatie door de ander steeds geblokkeerd wordt, dan zou je ervoor moeten kiezen om er niet mee door te gaan. Maar de codependent die het gevoel heeft niet zonder de partner te kunnen leven, kan nog heel lang deze aangeleerde vermijdende strategie toepassen voordat hij dit gaat inzien. 

Vorige
Vorige

Youtube therapie!

Volgende
Volgende

Emotional Monitoring